« η ιστορία μας διδάσκεί ότι οι πλουτοκράτες χρησιμοποιούν κάθε μορφή εκμετάλλευσης , δολοπλοκίας, απάτης και βίας προκειμένου να διατηρήσουν τον έλεγχο των κυβερνήσεων με το να ελέγχουν το χρήμα και την κυκλοφορία του» James Madison (4ος Πρόεδρος των ΗΠΑ)
Παρακολουθούμε όλοι το τελευταίο χρονικό διάστημα, τις προσπάθειες των ευρωπαίων εταίρων μας να θέσουν το δίλημμα στον Ελληνικό Λαό, η στηρίζεται την κυβέρνηση σας να ψηφίσει και να θέσει σε εφαρμογή το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα η χρεοκοπείτε. Το ίδιο δίλημμα αναπαράγει και η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου με τον επιπρόσθετο εκβιασμό ότι εάν δεν ψηφιστεί το μεσοπρόθεσμο, τότε η χώρα θα χρεοκοπήσει, θα απομονωθεί διεθνώς και οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι θα χάσουν, μισθούς και συντάξεις. Μάλιστα σε όλα αυτά πρέπει να προσθέσουμε και την πρωτοβουλία; πανεπιστημιακών της Ελλάδας και του εξωτερικού, που λειτουργώντας ως προπαγανδιστικός μηχανισμός στηρίζουν τα παραπάνω διλήμματα , καλώντας τον Ελληνικό Λαό να στηρίξει τα μέτρα της κυβέρνησης και την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος!!!
Εάν λάβουμε υπόψη ότι η χώρα μας χρωστά περίπου 360 δις κυρίως σε ξένες τράπεζες, τα ελλείμματα σε όλους τους τομείς της οικονομίας, και η Ελληνική Κυβέρνηση για να ξεμπλοκάρει τις δόσεις των 110 δις του μνημονίου πρέπει όπως την εκβιάζουν οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ να ψηφίσει το μεσοπρόθεσμο, τότε θα μπορούσε κανείς να πει ότι τα παραπάνω διλήμματα έχουν αντικειμενική βάση.
Ανταλλάσσεις ένα δάνειο που θα σου δώσουν για να μπορέσεις να αποφύγεις την χρεοκοπία με την ψήφιση ενός προγράμματος
Γιατί όμως τόσο επίμονη από την πλευρά των δανειστών μας για αυτό το μεσοπρόθεσμο και μάλιστα με αυτόν τον εκβιαστικό και άκομψο για κυρίαρχη χώρα τρόπο;
Θα μπορούσε καλόπιστα να απαντήσει κανείς ότι αυτό το κάνουν για να εξασφαλίσουν τα χρήματα τους και την εξόφληση των χρεών της χώρας.
Όμως στην πραγματικότητα πρόκειται για μια «λεόντειο συμφωνία». Το μεσοπρόθεσμο που. μας εκβιάζουν να ψηφίσουμε , εκτός των άλλων προβλέπει το ξεπούλημα στις πολυεθνικές που κρύβονται πίσω από τους δανειστές μας, όλου σχεδόν του εθνικού πλούτου της χώρας.
Πρόκειται για τον πλούτο που δημιούργησαν γενιές Ελλήνων με κόπο και ιδρώτα.
Το ύψος αυτού του πλούτου δεν μπορεί να αποτιμηθεί χρηματιστηριακά, αφού παράγει διαρκώς υπεραξία και αποτελεί τεράστια επένδυση για τις μελλοντικές γενιές, διασφαλίζει την εθνική μας ακεραιότητα ( ορυκτός πλούτος, τηλεπικοινωνίες, νερό, ηλεκτρισμός, συγκοινωνίες, λιμάνια κ.λ.π.) και αποτελεί το μόνο (εσωτερικό)μέσο και στήριγμα για πραγματική ανάπτυξη.
Η απώλεια του , αποτελεί και απώλεια κάθε προσπάθειας παραγωγικής ανάπτυξης αυτής της χώρας στο μέλλον.
Το πραγματικό ύψος αυτού του πλούτου, δυνητικά υπερβαίνει κατά εκατοντάδες μονάδες τις δανειακές υποχρεώσεις της χώρας.
Πρόκειται λοιπόν περί κόλπου η αλλιώς ωμής απάτης. Για όσους γνωρίζουν την ιστορία του ΔΝΤ αυτό ακριβώς έκανε και κάνει στο 80% των χωρών του τρίτου κόσμου. Λειτούργησε ως ο «δούρειος ίππος» πολυεθνικών που εξαγοράζουν με το έτσι θέλω τον πλούτο τους για ένα ξεροκόμματο. Μετατρέποντας ολόκληρους λαούς σε σκλάβους. Για αυτό οπού τους πήραν χαμπάρι τους πέταξαν με τις κλωτσιές.
Το πραγματικό δίλημμα λοιπόν είναι χρεοκοπία η σκλαβιά . Και βεβαίως ο μόνος που δεν ωφελείται από την χρεοκοπία είναι ο δανειστής. Αυτό το γνωρίζουν και οι πρωτοετείς των οικονομικών σχολών.
Τέλος για τους κ.κ. Πανεπιστημιακούς να τους ρωτήσω. Αν το Πανεπιστήμιο τους, χρωστούσε σε κάποιους ξένους και έπρεπε να πάρουν κάποιο δάνειο, θα εκχωρούσαν την ιδιοκτησία του Πανεπιστημίου και της υλικής και αυλής περιουσίας του στους δανειστές τους;