ΤΑ ΕΠΤΑ + ΕΝΑ,…Α Ε Ρ Ι Κ Α ΤΟΥ ΒΕΡΜΙΟΥ

Οι φορείς του δημοσίου, αλλά και των Ο.Τ.Α., πολλές φορές χωρίς να διαθέτουν τις απαραίτητες τεχνικές γνώσεις, προχωρούν σε αποφάσεις προσφέροντας το φυσικό πλούτο της χώρας, βορά στις ορέξεις των ξένων και ντόπιων «σωτήρων» του Έθνους. Υπόσχονται αποτελέσματα που αδυνατούν να αποδείξουν ότι είναι εφικτά, όμως «πείθουν», με τα λεγόμενα «ανταποδοτικά» οφέλη, τόσο προς όφελος της Εθνικής οικονομίας – σε επίπεδο κυβέρνησης – όσο και με τα «ειδικότερα» – σε επίπεδο τοπικής κοινωνίας.

Έτσι λοιπόν, όλη αυτή η υπόθεση με τα αιολικά πάρκα και τις Α.Π.Ε. εν γένει, τείνει να πάρει διαστάσεις Εθνικής τραγωδίας, τόσο για τους μικρούς και μεσαίους επενδυτές, ιδιαίτερα των Φ/Β συστημάτων, που ήδη προσφεύγουν στη δικαιοσύνη, επικαλούμενοι την μονομερή τροποποίηση των συμβάσεων από πλευράς πολιτείας, όσο και για την ίδια την πολιτεία, λόγω της διασπάθισης διαθέσιμων εκτάσεων εύπορης γης, μέσω της ΡΑΕ.

Η αδυναμία επιβολής νέων τελών, λόγω της οικονομικής συγκυρίας, προκαλεί ισχαιμία στα ταμεία και ανεπανόρθωτη οικονομική βλάβη στους μικρομεσαίους επενδυτές.

Ειδικότερα οι ανεμογεννήτριες, προπαγανδίζονται στους κατοίκους επιλεγμένων περιοχών, με παραπλανητικά συνήθως επιχειρήματα, γίνονται «ενημερωτικές» συναντήσεις, που είναι μελετημένες από τις εταιρείες, προετοιμάζοντας το έδαφος και τις συνειδήσεις. Επιπλέον οι δήθεν ειδικοί που εμφανίζονται, συνήθως δεν γνωρίζουν πολλά για τις ιδιότητες των ανεμογεννητριών, αλλά σίγουρα περισσότερα από τους ανυποψίαστους πολίτες.

Το ΤΕΕ από των ιδρυτικό του Νόμο, έχει ως αποστολή, το ρόλο του συμβούλου της πολιτείας και την εκλαΐκευση των ειδικών ζητημάτων, ώστε να γίνονται κατανοητά από τους πολίτες, προκειμένου να αποφασίζουν για την τύχη τους.

Στα πλαίσια αυτής της υποχρέωσης, έστω και καθυστερημένα, θέτω υπόψη των πολιτών, που νοιάζονται για τα κοινά, τα ειδικότερα ζητήματα που αφορούν στο Αιολικό Πάρκο του Βερμίου, όπως και τα προσωπικά μου συμπεράσματα.

ΕΡΓΟ :«ΑΙΟΛΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣΤΟ ΟΡΟΣ ΒΕΡΜΙΟ, ΣΥΝΟΛΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ 465 MW, ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΕΠΤΑ ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ: 155 Α/Γ ΤΩΝ 3 MW»

Α.ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ M.Π.Ε. ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

ΟΝΟΜΑΣΙΑ – ΕΙΔΟΣ ΕΡΓΟΥ – ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

□ « Σύμφωνα με το άρθ.3 του Ν.1650/86όπως αντικαταστάθηκε με το άρθ.1 του Ν.3010/2002 και της ΚΥΑ 15393/2332/2002 το υπό μελέτη έργο εντάσσεται στην υποκατηγορία Ι της Α’ κατηγορίας της 10ης ομάδας έργων (Ειδικά Έργα) και συγκεκριμένα στα έργα «Ηλεκτροπαραγωγής από αιολική και ηλιακή ενέργεια» (α/α 11).

□ Αντικείμενο της ΜΠΕ είναι η εκτίμηση και αξιολόγηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, τόσο κατά τη φάσηκατασκευής, όσο και κατά την φάση λειτουργίας του έργου.

□ Σύμφωνα με το Ν.2941/2001, τα έργα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (Α.Π.Ε.), χαρακτηρίζονται ως έργα «δημόσιας ωφελείας» ανεξάρτητα από το φορέα υλοποίησής τους.

□ Ο ενδεικτικός τύπος ανεμογεννητριών που θα χρησιμοποιηθούν στο προτεινόμενο αιολικό πάρκο θα είναι Vestas V112 – 3MW, οι οποίες διαθέτουν πτερωτή 3 πτερυγίων σταθερού βήματος, διαμέτρου 112 μέτρων, ενώ ο άξονας τους θα βρίσκεται σε ύψος 84 μέτρων (παρ.4.1.1). Οι ανεμογεννήτριες είναι πιστοποιημένες από διεθνείς οργανισμούς πιστοποίησης, 24 από τις 155 ανεμογεννήτριες χωροθετούνται εντός της περιοχής «Όρος Βέρμιο» με κωδικό GR1210001, του Ευρωπαϊκού Οικολογικού Δικτύου Natura 2000.

□ Το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού & Αειφόρου Ανάπτυξης για τις ΑΠΕ θέτει ειδικά κριτήρια για την χωροθέτηση αιολικών μονάδων στην ηπειρωτική χώρα, όπου εντοπίζεται και το εξεταζόμενο έργο. Για το σκοπό αυτό, αρχικά υπολογίζεται η αναλογούσα στην εγκατεστημένη Α/Γεπιφάνεια κάλυψης του χώρου :

Έτσι, η συνολική κάλυψη εδάφους από το αιολικό πάρκο ανέρχεται σε : Εολ. = Εισ. x 174 = 17.393,04 στρέμματα

□ Η καθαρή παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας η οποία θα εγχέεται στο Σύστημα εκτιμάται ίση με 939.929.497 kWh ανά έτος, ποσότητα που αντιπροσωπεύει περίπου το 1,38% της συνολικής εγχώριαςκατανάλωσηςενέργειας για το έτος 2010 και το 6,96 % του εθνικού στόχου για τη διείσδυση της αιολικής ενέργειας μέχρι το 2020.

□ Σκοπός του έργου θα είναι η πώληση της ηλεκτρικής ενέργειαςστον ΔΕΣΜΗΕ, διοχετεύοντάς την στο δίκτυο Υπέρ Υψηλής Τάσεως.

□ Φορέας του έργου είναι η εταιρία «ΑΙΟΛΙΚΗ ΒΕΡΜΙΟΥ Ε.Ε» με έδρα το Μαρούσι, Φραγκοκλησιάς 7.

□ Η συνολική επένδυση για το έργο, συμπεριλαμβανομένων των συνοδών έργων ανέρχεται σε 757 εκατ. € περίπου.

□ Η εγκατάσταση 155 ανεμογεννητριών σε ένα ενιαίο χώρο και υπό κοινή λειτουργία-διαχείριση θα δημιουργήσει θέσεις που εκτιμώνταισε 27 άμεσες μόνιμες θέσεις εργασίας.

□ Για την εκτέλεση των έργων υποδομής αναμένεται επίσης να χρησιμοποιηθούν τοπικοί εργολάβοι και τεχνικές εταιρείες.

□ Η καθαρή παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από τη λειτουργία του αιολικού σταθμού εκτιμάται σε 940.000.000 ΚWh ανά έτος, η οποία επαρκεί για ηλεκτροδότηση 209.000 νοικοκυριώνανά έτος, ενώ παράλληλα αναμένεται να συμβάλει στην επίτευξη του εθνικού στόχου για τις ΑΠΕ, σύμφωνα με τις συμβατικές υποχρεώσεις της χώρας μας όπως αυτές προκύπτουν από την υπογραφή του Πρωτοκόλλου του Κιότο.

□ Συγκεκριμένα, από την λειτουργία του υπό μελέτη έργου αποφεύγεται η εκπομπή 798.940 τόνων διοξειδίου του άνθρακα (CO2), το οποίο μεταφράζεται σε άμεσο όφελος για την Εθνική Οικονομία

24εκατ. Ευρώ περίπου, με εκτιμώμενο κόστος CO2 30 €/tn .

□ Το δε άμεσο όφελος της τοπικής κοινωνίας από το ειδικό τέλος που έχει οριστεί σε 3% επί των ετησίων εσόδων (άρθρο 25 του Ν.3468/2005 όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 7 του Ν.3851/2010) υπολογίζεται σε περίπου 2.477.000 Ευρώ και το οποίο επιμερίζεται στους λογαριασμούς των οικιακών καταναλωτών των κατοίκων της περιοχής του έργου, στουςΔήμους που χωροθετείται το έργο και στο Πράσινο Ταμείο (Μ.Π.Ε. παράγραφος 7.3.4.1).

1. Ποσό μέχρι ποσοστού 1% επί της, προ Φ.Π.Α., τιμής πώλησης της ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε, ήτοι 826.000 Ευρώ για τον υπό μελέτη αιολικό σταθμό, πιστώνεται στους λογαριασμούς κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας των οικιακών καταναλωτών. Δικαιούχοι της πίστωσης είναι κατά προτεραιότητα οι οικιακοί καταναλωτές εντός τωνδιοικητικών ορίων του δημοτικού ή του κοινοτικού διαμερίσματος στο οποίο είναι εγκατεστημένοι οι σταθμοί Α.Π.Ε., και στη συνέχεια οι οικιακοί καταναλωτές των λοιπών δημοτικών ή κοινοτικών διαμερισμάτων.

2. Ποσό ποσοστού 0,3% επί της, προ Φ.Π.Α., τιμής πώλησης της ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. αποδίδεται υπέρ του Ειδικού Ταμείου Εφαρμογής Ρυθμιστικών και Περιβαλλοντικών Σχεδίων (Ε.Τ.Ε.Ρ.Π.Σ.), ήτοι 248.000 Ευρώ για το αιολικό πάρκο που μελετάται.

3. Το υπόλοιπο ποσό αποδίδεται κατά ποσοστό 80%, στον Ο.Τ.Α. πρώτου βαθμού, εντός των διοικητικών ορίων του οποίου είναι εγκατεστημένοι οι σταθμοί Α.Π.Ε. και κατά ποσοστό 20% στον ή τους Ο.Τ.Α. πρώτου βαθμού, από την εδαφική περιφέρεια των οποίων διέρχεται η γραμμή σύνδεσης του σταθμού με το Σύστημα ή το Δίκτυο, ήτοι 1.404.000 Ευρώ για τα υπό αδειοδότηση αιολικά πάρκα.

□ Στο υπό μελέτη έργο, 57 ανεμογεννήτριες χωροθετούνται στο Δήμο Εορδαίας, 58 ανεμογεννήτριες στο Δήμο Βέροιας και 59 στο Δήμο Νάουσας.Η γραμμή υψηλής τάσης που θα χρησιμοποιηθεί για την ηλεκτρική διασύνδεση του Υ/Σ στη θέση Σούλι με το ΚΥΤ, διέρχεται αρχικώς από τον Δήμο Νάουσας (3.900 μ. περίπου) και εν συνεχεία από τον Δήμο Εορδαίας, ενώ η γραμμή υψηλής τάσης που θα χρησιμοποιηθεί για την ηλεκτρική διασύνδεση του Υ/Σ στη θέση Καλύβια Κατσαρού με το ΚΥΤ διέρχεται διαδοχικά από τους Δήμους Βέροιας, Νάουσας και Εορδαίας σε μήκος 2.250 μ., 1.450 μ. και 6.250 μ. αντίστοιχα. Τέλος η γραμμή υπερυψηλής τάσης για την σύνδεση του ΚΥΤ με το ΕΣΜΗΕ, βρίσκεται εξ’ ολοκλήρου (8.230 μ.) στο Δήμο Εορδαίας.

□ Αναντίλεκτα, τα ανωτέρω ποσά αποτελούν ένα σημαντικό έσοδο για την τοπική κοινωνία που καρπώνονται οι κάτοικοι είτε απευθείας μέσωτου λογαριασμού κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας είτε εμμέσωςμέσω «περιβαλλοντικών δράσεων, έργων τοπικής ανάπτυξης και κοινωνικής υποστήριξης» που οφείλουν να υλοποιήσουν οι ΟΤΑ. »

Β.ΤΑ ΕΥΛΟΓΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

1. Αφού είναι χωρίς δυσμενείς επιπτώσεις για το περιβάλλον, όπως «αναντίλεκτα» τεκμηριώνεται στην ΜΠΕ, προς τι τα επιπλέον οικονομικά κίνητρα, προς όφελος των μικρών τοπικών δημοτικών διαμερισμάτων, και σε βάρος των λοιπών καταναλωτών της χώρας, οι οποίοι θα κληθούν να πληρώσουν το μάρμαρο;

2. Αφού το έργο είναι χαρακτηρισμένο, ως έργο «δημόσιας ωφέλειας», είναι επιτρεπτή η διάκριση σε πολίτες, λιγότερο ή περισσότερο ωφελημένους; Πολύ περισσότερο, όταν αυτή την«δημόσια ωφέλεια»την πληρώνει πάρα πολύ ακριβά, ο δεινάχειμαζόμενος Ελληνικός λαός,μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ !

Ας δούμε λοιπόν, το έργο με την λογική των αριθμών, όπως ακριβώς παρατίθενται στη Μελέτη του έργου, και εγκρίθηκαν από τα συναρμόδια Υπουργεία.

Γ.ΤΟ ΑΜΕΣΟ ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Ι. Το ποσό των 826.000 € κατανέμεται μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ,–κατά προτεραιότητα – μεταξύ των δημοτικών ή των κοινοτικών διαμερισμάτων στα οποία είναι εγκατεστημένοι οι σταθμοί Α.Π.Ε., και στη συνέχειαστους οικιακούς καταναλωτές των λοιπών δημοτικών ή κοινοτικών διαμερισμάτων, των τριών δήμων.

Δεν διευκρινίζεται ο τρόπος υπολογισμού της κατανομής, και μέχρι ποιού ύψους κατανάλωσης, αφορά η απαλλαγή, ώστε να διευκρινισθεί πιο είναι το ύψος του ποσού, που απομένει, για τα λοιπά διαμερίσματα των τριών Δήμων.

Αν υπολογίσει κανείς το όφελος για τα νοικοκυριά σε επίπεδο δημοτικών διαμερισμάτων των τριών δήμων, από την ήδη υπάρχουσα εμπειρία της αιολικής εγκατάστασης στην Καστανιά, τότε δυσάρεστες εκπλήξεις ας αναμένουν, όσοι έταξαν «λαγούς με πετραχήλια».

ΙΙ. Μετά την αφαίρεση του παραπάνω ποσού των 826.000 € που θα λάβει η τοπική κοινωνία, καθώς και του Ε.Τ.Ε.Ρ.Π.Σ.ύψους 248.000 €, από το υπόλοιπο ποσό του 1.404.000 €, το 80% ( 1.123.000 € ) κατανέμεται μεταξύ των τριών δήμων, ανάλογα με των αριθμό των ανεμογεννητριών, ήτοι :

Δ. Βέροιας 58 x 1.123.000 / 174 = 374.334 €

Δ.Νάουσας 59 x 1.123.000 / 174 = 380.787 €

Δ.Εορδαίας 57 x 1.123.000 / 174 = 367.879 €

Το υπόλοιπο 20 % ( 281.000 € )κατανέμεται μεταξύ των τριών δήμων ανάλογα με το μήκος της γραμμής διασύνδεσης, ήτοι :

Δ. Βέροιας 2.250 x 281.000 / 22.080 = 28.635 €

Δ. Νάουσας 5.350 x 281.000 / 22.080 = 68.086 €

Δ. Εορδαίας 14.480 x 281.000/22.080 = 184.279 €

α) Συνολικό όφελος ανά Δήμο

Δ. Βέροιας ( 374.334 + 28.365 €) x (155/174) = 358.726 €

Δ. Νάουσας ( 380.787 + 68.086 €) x (155/174) = 399.858 €

Δ. Εορδαίας ( 367.879 + 184.279 €) x (155/174) = 491.864 €

Όλα τα παραπάνω, αποτελούν το 3% επί των ετήσιων εσόδων, με τις παρακάτω πολύ βασικές προϋποθέσεις :

● Ότι έχει ενσωματωθεί στο δίκτυο του ΔΕΣΜΗΕ η παραγόμενη ενέργεια!

● Ότι δεν θα τεθεί εκτός λειτουργίας το Αιολικό Πάρκο, λόγω αδυναμίας απορρόφησης από το σύστημα, (παρότι ο άνεμος θα είναι ευνοϊκός για τη λειτουργία του) !

● Ότι έχει τη δυνατότητα να πληρώσει το υψηλό τίμημα της πράσινης ενέργειας, ο Έλληνας καταναλωτής !

β) Εθνικό όφελος – Θετικές επιπτώσεις στην ατμόσφαιρα

Στη Μ.Π.Ε. αναφέρεται:

« Βασιζόμενοι στις βελτιώσειςτης τεχνολογίας και τους ρυθμούς ανάπτυξης της αγοράς αιολικής ενέργειας, η συνεισφορά στη μείωση των εκπομπών κυρίως του CΟ2 μπορεί να υπολογιστεί. […]

Λαμβάνοντας υπόψη ότι η συνολική διατιθέμενη ετήσια παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, για τον προτεινόμενο αιολικό σταθμό ισχύος

522MW στο Βέρμιο Όρος εκτιμήθηκε στις 939.929.497 kWh, συμπεραίνεται ότι αποφεύγεται η εκπομπή 798.940 τόνων CO2 στην ατμόσφαιρα.

Εκτός όμως από το CO2, η ανάπτυξη αιολικών συστημάτων περιορίζει τις εκπομπές και σε ΝΟΧ και σε SO2. Στην Ελλάδα κάθε KWh ηλεκτρικής ενέργειαςπου παράγεται από αιολικάαποτρέπει την εκπομπή 0,0015 kg ΝΟΧ και 0,012 – 0,019 kg SO2, σε σύγκριση με τη λειτουργία λιγνιτικού ή πετρελαϊκού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.

Το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος αιολικός σταθμός χωροθετείται στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας, έχει μεγάλη σημασία αν ληφθεί υπόψη ότι τα εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής από λιγνίτη στην ευρύτερη περιοχή αποτελούν μια σημαντική πηγή ρύπανσης. Έτσι, γίνεται άμεσα αντιληπτό ότι η παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος από αιολική ενέργεια στη περιοχή και η διοχέτευση αυτού στο δίκτυο της ΔΕΗ συμβάλει ουσιαστικά στην αποφυγή μεγαλύτερης παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από τα εργοστάσια λιγνίτη για τη κάλυψη των αναγκών της ευρύτερης περιοχής.»

Όμως, σύμφωνα με την πραγματική απόδοση του Α/Π, σε ότι αφορά την ποσότητα ενέργειας που εγχέεται στο σύστημα, αλλά και την ανάγκη υποστήριξης του συστήματος από άλλες πηγές ενέργειας, είτε μικρών λιγνιτικών, είτε φυσικού αερίου, είτε υδροηλεκτρικών, κ.λ.π., όπως και την πραγματική τιμή των ρύπων, η οποία είναι τουλάχιστον έξι (6) φορές μικρότερη από την υπολογιζόμενη τιμή στην υπόψη μελέτη, επιβάλλεται:

● Nα γίνει υπολογισμός για απομείωση του προσδοκώμενου οφέλους των 24.000.000 Ευρώ, για την Εθνική Οικονομία, από την λειτουργία του υπόψη έργου, (με εκτιμώμενη τιμή CO2 30 €/tn), αφού αποφεύγεται σημαντικά μικρότερη ποσότητα ρύπων από τους υπολογισθέντες 798.940 τόνους διοξειδίου του άνθρακα.

● Nα γίνει υπολογισμός του προσδοκώμενου οφέλους για την Εθνική οικονομία, όχι στην τιμή των 30 €/tn για το CO2, η οποία είναι παντελώς ανυπόστατη, αλλά στην διαμορφούμενη τιμή μεταξύ του ορίου των 5 έως 6 €/tn, αφού τα τελευταία χρόνια η μέση τιμή στο «χρηματιστήριο των ρύπων» για το διοξείδιο του άνθρακα(CO2) κυμαίνεται σ΄ αυτά τα επίπεδα!

Τα αποτελέσματα των δημοπρατήσεων περιγράφονται αναλυτικά, στον παρακάτω πίνακα (Σύστημα Εμπορίας Ρύπων) :

Ημερομηνία	Τιμή ( €/tCO2 )		Ποσότητες (t CO2)		Αξία Συναλλαγών EUAs (€)
4/12/2012	5,82		464.000		2.700.480
6/12/12	6,30		464.000		2.923.200
11/12/12	6,91		464.000		3.206.240
13/12/12	6,55		464.000		3.039.200
18/12/12	6,45		460.000		2.967.000
7/1/2013	6,18		323.000		1.996.140
8/1/2013	6,35		323.000		2.051.050
10/1/2013	5,93		323.000		1.915.390
14/1/2013	5,55		323.000		1.792.650
15/1/2013	5,77		323.000		1.863.710
17/1/2013	5,36	323.000		1.731.280
21/1/2013	4,70		323.000		1.518.100
22/1/2013	4,88		322.500		1.573.800
Σύνολο			4.899.500 (t CO2)		29.278.240 (€)

▲ Συνεπώς, η μελέτη πάσχει ως προς τον προσδιορισμό του ύψους του προσδοκώμενου Εθνικού οφέλους, σε τέτοιο βαθμό, που και μόνο για το λόγο αυτό, θα έπρεπε να απορριφθεί, και όχι να τύχει έγκρισης.

ΙΙΙ. ΟΙΚΟΝΙΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΑΠΑΝΗΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

Προϋπολογισμός Δαπάνης έργου : 757.000.000 €

Επιδότηση Α.Π.Ε. 30% (ΚΑΠΕ) : 227.100.000 €

Επιδότηση Μισθολογικού (ΚΑΠΕ): 40 %

Φοροαπαλλαγή (ΚΑΠΕ) : 100 %

Ας υποτεθεί, ότι οι επενδυτές είναι απόλυτα ειλικρινείς σε σχέση με την Δαπάνη κατασκευής του έργου, και ότι όλα θα είναι άψογα και διάφανα, χωρίς υπερτιμολογήσεις και τα γνωστά εργολαβικά τερτίπια.

Σε ότι αφορά λοιπόν, το ύψος των απαιτούμενων ίδιων κεφαλαίων, έχουμε : 757.000.000 – 227.100.000 = 529.900.000 €

Στην περίπτωση που τα δικαιώματα είσπραξης παραχωρηθούν μέσω «Εταιρείας Ειδικού Σκοπού», όπως προβλέπεται από το νόμο σε τραπεζίτες, τότε εκχωρούνται δάνεια από τις τράπεζες,έναντι είσπραξης από την διασφαλισμένη πώληση στον Δ.Ε.Σ.Μ.Η.Ε. της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, άλλα και έναντι των επίσης διασφαλισμένωνεπιδοτήσεων!

Συνεπώς δεν υπάρχει η έννοια του επενδυτικού ρίσκου, όπως την αισθάνεται βαθειά στο πετσί του, ο Έλληνας μικρομεσαίος επιχειρηματίας, οι εκπρόσωποι των μεγάλων και ισχυρών κρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, νομοθετούν και προετοιμάζουν το έδαφος στους «επενδυτές», με απολύτως διασφαλισμένα τα κέρδη. Κάποιοι ντόπιοι βεβαίως, καρπούνται από τα οφέλη των «καλών προθέσεων» των επενδυτών, ξεπουλώντας το αιολικό δυναμικό της χώρας και δεσμεύοντας το στο διεθνές κεφάλαιο. Αλλά είναι επίσης γνωστό, πως

«ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις» !

Σύμφωνα λοιπόν με τα παραπάνω στοιχεία της Μελέτης του έργου, το 3% επί των ετησίων εσόδων, το ονομαζόμενο άμεσο όφελος της τοπικής κοινωνίας, υπολογίζεται σε περίπου 2.477.000 € ανά έτος. Αναλογικά λοιπόν, τα συνολικάετήσια έσοδα, σύμφωνα με τη Μ.Π.Ε, υπολογίζονται σε : 2.477.000 x 100 / 3 = 82.566.666 € / έτος

Δηλαδή απόσβεση κεφαλαίων είτε για τον «επενδυτή», είτε για τους τραπεζίτες, σε 5 – 6 χρόνια, και προσδοκώμενα διασφαλισμένα έσοδα της τάξης του 1.500.000.000 €, για τα επόμενα 20 χρόνια ! Ποιος είπε ότι στην σημερινή Ελλάδα δεν υπάρχουν «επενδυτικές» ευκαιρίες, με μηδέν ρίσκο μάλιστα! (Βεβαίως θα πρέπει να υπολογισθεί η μείωση στα παραπάνω ποσά, που αντιστοιχεί από την αλλαγή του αριθμού των Α/Γ , από 174 σε 155.)

Τεχνικές υποδομές

Αναφορικά με τις υποδομές, θα κατασκευαστεί εσωτερική οδοποιία για την διασύνδεση των Ανεμογεννητριών μήκους 104.510 μ., ενώ θα πραγματοποιηθούν βελτιώσεις σε μήκος 45.383 μ. για την εσωτερική οδοποιία και σε μήκος 33.653 μ. για την οδοποιία πρόσβασης. Ο δρόμος πρόσβασης και η εσωτερική οδοποιία θα έχει πλάτος περίπου 5 μ και μέγιστη κλίση 10-12% λόγω των μεγάλων διαστάσεων και του μεγάλου

βάρους των μηχανημάτων μεταφοράς και ανύψωσης του εξοπλισμού. Ο δρόμος θα είναι χωμάτινος και θα επιστρωθεί με κατάλληλο θραυστό υλικό με το πέρας όλων των εργασιών.

Όσον αφορά την ηλεκτρική διασύνδεση του έργου, θα κατασκευασθούν: (α)Γραμμές Μεταφοράς Υψηλής Τάσης και (β) Γραμμή Μεταφοράς Υπερυψηλής Τάσης.

Τέλος, τόσο στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων ( α.α. 38, Σελ. 422), όσο και στην Υ.Α. Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων ( Φάση Λειτουργίας η), αναφέρεται :

« 38. Μετά το πέρας λειτουργίας του έργου, ο φορέας είναι υπεύθυνος για την αποξήλωση και ασφαλή απομάκρυνση των εγκαταστάσεων και την επαναφορά του περιβάλλοντος στην πρότερη κατάσταση εφόσον αυτό είναι τεχνικά εφικτό.»

« η) Σε περίπτωση οριστικής παύσης λειτουργίας του έργου ή τμήματος αυτού, ο φορέας υποχρεούται στην αποξήλωση των εγκαταστάσεων και οριστική αποκατάσταση του περιβάλλοντος σύμφωνα με τις υποδείξεις των αρμόδιων υπηρεσιών.»

Πρακτικά τι σημαίνει αυτός ο όρος της Μ.Π.Ε. και Ε.Π.Ο. του έργου, δεν ερμηνεύεται επαρκώς ποιες ακριβώς είναι οι υποχρεώσεις του εργολάβου σε σχέση με την «αποκατάσταση» του περιβάλλοντος, ● Θα «αποξηλωθούν» οι ανεμογεννήτριες και θα μας μείνουν «αμανάτι» οι 160.000 τόνοι μπετό και τα δίκτυα διασύνδεσης;

● Τι σημαίνει η επίκληση…«την επαναφορά του περιβάλλοντος στην πρότερη κατάσταση εφόσον αυτό είναι τεχνικά εφικτό.» !!

Επομένως όλα τα παραπάνω σε καμία περίπτωση δεν συνάδουν, με τη διαπίστωση – συμπέρασμα της Μ.Π.Ε.:

«Όπως τεκμηριώνεται και στην παρούσα ΜΠΕ, το προτεινόμενο έργο δεν θα προκαλέσει δυσμενείς και μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στο περιβάλλον της περιοχής. Αντίθετα, πρόκειται για μια επένδυση η οποία είναι κατ’ εξοχήν φιλική προς το περιβάλλον.»

Δ.ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ

1. Εκτιμάται, ότι η απόδοση των Ανεμογεννητριών είναι της τάξης του 25-30% της ονομαστικής, εφόσον η περιοχή διαθέτει τους επιθυμητούς ανέμους και το δίκτυο απορροφά την παραγομένη ενέργεια, χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες.

2. Τα κράτη και οι βιομηχανίες αγοράζουν φθηνά τα δικαιώματα ρύπων  CO2 από την αγορά, για να προστατέψουν το κόστος τους. Αυτό γίνεται γιατί υπανάπτυκτες χώρες που δεν έχουν βιομηχανίες δικαιούνται ρύπους που δεν τους παράγουν. Τα δικαιώματα αυτά λοιπόν, τα πουλάνε στη διεθνή χρηματιστηριακή αγορά ρύπων και οι ενδιαφερόμενες χώρες τα αγοράζουν φθηνά, αντί να πληρώνουν το αρχικό σχεδιασθέν πρόστιμο των 30€/τόνο.

3. Οι πλούσιες χώρες συνεχίζουν να ρυπαίνουν, μέσω του «χρηματιστηρίου των ρύπων»,χωρίς ιδιαίτερο κόστος, εξαγοράζοντας ταυτόχρονα από τους φτωχούς και τους υπανάπτυκτους το δικαίωμαστο μέλλον να διεκδικήσουν αποζημιώσεις, αφού οι ίδιοι μπορεί να μη ρυπαίνουν, αλλά ξεπουλούν τα «δικαιώματα» μόλυνσης του πλανήτη στους πλούσιους, που στη συνέχεια τους μοσχοπουλούν τα προϊόντα τους !

4. Η στοχαστικότητα του συστήματος των Α/Π χρειάζεται εφεδρεία αποθήκευσης ενέργειας, ή φυσικό αέριο ή σύστημα άμεσης απόκρισης. Δηλαδή όταν δεν φυσάει θα πρέπει να μπαίνουν στο σύστημα άμεσα μονάδες φυσικού αερίου ή τα υδροηλεκτρικά. Τα νερά όμως των υδροηλεκτρικών τα θέλουμε για άρδευση, αλλάκαι ύδρευση,είναιπολύτιμακαι με αυτό τον τρόπο τα σπαταλάμε, προκειμένου να υποστηρίξουμε τα Α/Π. Ενώ είναι εντελώς διαφορετική η στόχευσή τους.

5. Οι μονάδες φυσικού αερίου της Ελλάδας έγιναν πριν τις ΑΠΕ και δεν μπορούν να συγχρονισθούν σε αυτή τη ζήτηση. Θα βάζουμε λοιπόν πάλι τις λιγνιτικές, οι οποίες όταν είναι σβηστές και «κάθονται» θέλουν πετρέλαιο για να ξεκινήσουν, ότι χειρότερο για το περιβάλλον και το κόστος.

6. « Απαιτείται κατασκευή υδροηλεκτρικών έργων με δυνατότητα αποθήκευσης της ενέργειας. Αυτού του είδους τα υδροηλεκτρικά έργα έχουν δύο ταμιευτήρες (λίμνες), έναν πάνω και έναν κάτω, και το νερό, όταν ρέει από τον πάνω προς τον κάτω, γυρίζει την τουρμπίνα και παράγει ηλεκτρική ενέργεια. Όταν υπάρχει πλεόνασμα ενέργειας στο δίκτυο, η τουρμπίνα λειτουργεί ως αντλία, χρησιμοποιώντας την περίσσεια ενέργειας του δικτύου για να αντλεί το νερό από κάτω προς τα πάνω. Η ΔΕΗ έχει δύο τέτοια έργα, τη Σφηκιά και το Θησαυρό. Ένα υδροηλεκτρικό όπως η Σφηκιά, που έχει ισχύ 315 MW, μπορεί από πλευράς ισχύος να υποστηρίξειμέχρι 1000 MW αιολικής ενέργειας, γιατί μπορεί είτε να δίνει ισχύ 315 MW όταν λειτουργεί κανονικά, είτε να απορροφά ισχύ 315 MW όταν λειτουργεί αντίστροφα, δηλαδή δίνει στο δίκτυο μια διαφορά μέχρι 630 MW η οποία γενικά είναι αρκετή για να αντισταθμίσει ανεμογεννήτριες 1000 MW, γιατί στατιστικώς είναι απίθανο να σταματήσουν όλες μαζί ή να λειτουργούν όλες μαζί, οπότε γενικά παράγουν μεταξύ 200 και 800 MW. Όμως, παίζει ρόλο και η χωρητικότητα των ταμιευτήρων.

Στην περίπτωση της Σφηκιάς, ο περιοριστικός παράγοντας είναι κυρίως η χωρητικότητα του κάτω ταμιευτήρα, γιατί, λαμβάνοντας υπόψη και το νερό που χρησιμοποιείται για άρδευση, το υδροηλεκτρικό μπορεί να λειτουργήσει αντίστροφα μόνο μέχρι 3 ώρες το καλοκαίρι και 5 το χειμώνα. Αυτές τις λεπτομέρειες τις αναφέρουμε κυρίως για να δείξουμε πόσο πολλοί είναι οι παράγοντες που επηρεάζουν τη διαχείριση της ηλεκτρικής ενέργειας, και πως επομένως απλά και μόνο η ενθάρρυνση της εγκατάστασης ΑΠΕ, αν δεν συνοδεύεται από συνολικότερο σχεδιασμό, είναι άχρηστη και επιβλαβής.» (Α. Χριστοφίδης και Ν.Μαμάσης Ε.Μ.Π.)

Συμπέρασμα

Οι πολίτες προβληματίζονται και αντιδρούν, γιατί νοιώθουν πως όλα γίνονται βιαστικά. Κάτω από την απειλή των προστίμων επιτήδειοι δημιουργούν κλίμα πανικού, προκειμένου να «περάσουν» έργα, με σκοπό το κέρδος ή την αισχροκέρδεια και μόνον.

Ας θυμηθούμε τι έγινε μόλις πριν λίγα χρόνια, με τα Φ/Β συστήματα, ούτε λίγο-ούτε πολύ, έγινε όνειρο του κάθε αγρότη, η αλλαγή χρήσης γης, στο βωμό του εύκολου και διασφαλισμένου κέρδους. Κανείς δεν αναρωτιόνταν ποιός θα πληρώσει! Φυσικά ο Ελληνικός λαός!

Αντιλαμβάνονται οι πολίτες, ότι δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για επίτευξη συμμετοχής των ΑΠΕ στο ενεργειακό μείγμα σε ποσοστό 20% έως 40%, όπως προβλέπεται μέχρι το 2020, ότι το «κάρο μπήκε μπροστά απ΄ τ΄ άλογο», με αποτέλεσμα να θυσιάζεται η περιβαλλοντική ισορροπία του τόπου, για ένα εντελώς αμφιλεγόμενο εγχείρημα, ντυμένο με περισσή «περιβαλλοντική» ευαισθησία!

Αν η εγκατάσταση των ΑΠΕ, δεν συνοδευθεί από τα απαραίτητα έργα υποδομής, όπως σήμερα επιχειρείται, τότε η ΔΕΗ, όταν υπάρχει πλεόνασμα παραγωγής, θα αναγκάζεται:

● είτε ναπαραβιάζει το νόμο και να βγάζει τις ΑΠΕ εκτός δικτύου, ● είτε να σπαταλά το νερό των υδροηλεκτρικών μονάδων,

● είτε να θέτει θερμοηλεκτρικούς σταθμούς εκτός δικτύου,

πράγμα απολύτως επιβλαβές τόσο για το περιβάλλον , όσο και για την ίδια την οικονομία!

Βέροια 8/3/2014 Ουρσουζίδης Ν. Γιώργος