8 Μάρτη, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας:
Ορόσημο στους αγώνες για την γυναικεία χειραφέτηση και την κοινωνική απελευθέρωση!
Πέρασαν 165 χρόνια από την 8η Μάρτη 1857, μέρα καταστολής των κινητοποιήσεων των εργατριών κλωστοϋφαντουργίας στη Ν. Υόρκη ενάντια στις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και στους πενιχρούς μισθούς και η φετινή Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, – μέρα μνήμης, σύμβολο των αγώνων των γυναικών και αναπόσπαστο κομμάτι του παγκόσμιου εργατικού κινήματος, – βρίσκει εκατομμύρια γυναίκες σε όλον τον πλανήτη να εξακολουθούν να υφίστανται σκληρή κοινωνική και εργασιακή μεταχείριση, να βιώνουν την καταπίεση, τον σεξισμό, τη βία και την κακοποίηση, να φορτώνονται τα οικογενειακά βάρη, να υποτιμώνται.
Τη μέρα αυτή τιμούμε τις σουφραζέτες, τις εργάτριες, τις ακτιβίστριες και συνδικαλίστριες που αγωνίστηκαν πριν από μας. Συνεχίζουμε τον αγώνα που ξεκίνησαν εκείνες γιατί είναι πολλά αυτά που κατακτήσανε και απειλούνται. Γιατί είναι πολλά αυτά που πρέπει να κατακτήσουμε.
Διαχρονικά η γυναίκα υπήρξε το μεγαλύτερο θύμα των επεκτατικών συγκρούσεων, των οικονομικών κρίσεων και των κοινωνικών ανισοτήτων. Η μορφή της γυναίκας βρίσκεται μπροστά στα καραβάνια των προσφύγων όπου ξεσπούν συγκρούσεις στη γη. Η γυναίκα είναι το πρώτο οικονομικό θύμα εκεί που οι οικονομικές κρίσεις κάνουν την εμφάνιση τους. Η γυναίκα είναι αυτή που υφίσταται εντονότερα τις συνέπειες των κοινωνικών ανισοτήτων. Δυστυχώς η σημερινή πραγματικότητα έρχεται να το επιβεβαιώσει.
Τα καραβάνια των προσφύγων του πολέμου της Συρίας που πέρασαν και περνούν μπροστά από τα μάτια μας και οι πρόσφατες εικόνες των προσφυγικών κυμάτων από την εισβολή στην Ουκρανία είναι η τραγική επιβεβαίωση της μοίρας της γυναίκας στον πόλεμο.
Η αύξηση της γυναικείας ανεργίας, οι απολύσεις, οι μειώσεις μισθών, η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, η «μαύρη» εργασία, δημιούργησαν ένα αποκρουστικό περιβάλλον συμβάλλοντας στην κλιμάκωση της ανισότητας, καθιστώντας την εργαζόμενη γυναίκα ακόμη πιο ευάλωτη και εξαρτημένη . Αυτό ήταν που επιφύλαξε η οικονομική κρίση που βιώνει ο τόπος μας για την γυναίκα.
Η συνεχώς αυξανόμενη βίαιη συμπεριφορά της κοινωνίας που καταγράφεται το τελευταίο διάστημα έχει ως πρώτο αποδέκτη τη γυναίκα με την αύξηση των περιπτώσεων γυναικοκτονίας, σεξουαλικής κακοποίησης, ενδοοικογενειακής βίας.
Από την άλλη αναχρονιστικές και συντηρητικές αντιλήψεις υιοθετούνται από την επίσημη πολιτεία, που αντί να προωθούν την ισότητα των γυναικών εξακολουθούν να αναπαράγουν πατριαρχικά στερεότυπα, χρησιμοποιούνται ως ιδεολογία ώστε να απαλλάσσεται η ίδια η πολιτεία από τις υποχρεώσεις της για κοινωνικές δομές στήριξης και πρόνοιας, φορτώνοντας στις γυναίκες εργαζόμενες τα βάρη της κοινωνικής αναπαραγωγής και φροντίδας κάθε ανθρώπινης ανάγκης. Κάποιες από αυτές καταπίπτουν από το νομικό μας πολιτισμό, όπως η εγκύκλιος του ΥΠΑΙΘ που προσπάθησε να καταργήσει το δικαίωμα της άδειας ανατροφής και κατέπεσε στο ΣτΕ και κάποιες άλλες ακυρώνονται από την κοινωνική κατακραυγή , όπως το συνέδριο «γονιμότητας» και τα μαθήματα «γονεϊσμού» που προτάθηκαν από το ΥΠΑΙΘ, ΙΕΠ και επιδίωξαν να τεθούν υπό την αιγίδα της Προεδρίας της Δημοκρατίας.
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ με τη βία, τον καθημερινό σεξισμό και τη σεξουαλική παρενόχληση στον δημόσιο χώρο, στους χώρους δουλειάς και εκπαίδευσης, στα μέσα μαζικής ενημέρωσης!
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ με τις γυναικοκτονίες που έχουν γίνει μάστιγα!
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ με τους πολέμους και τις επεμβάσεις που γεννούν την προσφυγιά!
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ με την καταπίεση που βασίζεται στη σεξουαλική ταυτότητα και τον σεξουαλικό προσανατολισμό!
Διεκδικούμε μια κοινωνία χωρίς καταπίεση, εκμετάλλευση και βία. Αγωνιζόμαστε κατά της βαρβαρότητας του νεοφιλελευθερισμού και κατά της πατριαρχίας. Αγωνιζόμαστε για την ειρήνη και στέλνουμε μήνυμα αλληλεγγύης στις γυναίκες πρόσφυγες και τα παιδιά τους, στις γυναίκες και τα παιδιά που πλήττονται από τον πόλεμο, την έμφυλη βία, την εκμετάλλευση και την παράνομη διακίνηση ανθρώπων.
Ως εκπαιδευτικοί απαιτούμε το δικαίωμα σε μια δημόσια παιδεία που θα στηρίζεται και θα προάγει τις αρχές των ανθρώπινων δικαιωμάτων και της ισότητας των φύλων. Διεκδικούμε την ένταξη της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στο πρόγραμμα της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Διεκδικούμε επίσης την ένταξη της διάστασης του φύλου ως οριζόντιας διάστασης σε όλα τα επιστημονικά αντικείμενα και πεδία.
Η ορθή διαπαιδαγώγηση μπορεί να συμβάλλει στη δημιουργία μίας κοινωνίας απαλλαγμένης από στερεότυπα, διακρίσεις λόγω φύλου, ταυτότητας, έκφρασης ή χαρακτηριστικών φύλου και κάθε μορφή ρατσιστικών αντιλήψεων και σε ένα καλύτερο αύριο για μας και τα παιδιά μας. Μια δημοκρατική κοινωνία ισότητας που η απελευθέρωση των γυναικών θα είναι αυτονόητη και δεδομένη!
Η ιστορία των κοινωνικών αγώνων δείχνει ότι η πραγματική γυναικεία χειραφέτηση δεν χαρίζεται αλλά οικοδομείται μέρα τη μέρα με αγώνες. Τα αιτήματα για κατάργηση των ανισοτήτων και διακρίσεων κάθε είδους, στη μόρφωση, στην εργασία, στην κοινωνία δεν είναι μόνο γυναικεία και δεν είναι αποκομμένα από το τι παλεύει ο εργαζόμενος λαός και το συνδικαλιστικό κίνημα. Η 8η Μάρτη πρέπει να αποτελέσει έναν αγωνιστικό σημαντικό σταθμό στην πάλη του εργατικού κινήματος ενάντια στην γυναικεία εκμετάλλευση, τις έμφυλες διακρίσεις, την ανισότητα, τη βία και τον σεξισμό.
Θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε και να αγωνιζόμαστε μέχρι να αλλάξουμε τον κόσμο!
Σπάμε τα στερεότυπα – Σπάμε τις διακρίσεις!
Παλεύουμε για καθολική ισότητα!
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ 