Σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο ο πληθωρισμός στην Ελλάδα, την ώρα που η κυβέρνηση στην καλύτερη περίπτωση νουθετεί τους πολίτες να μην ξοδεύουν και στη χειρότερη πανηγυρίζει για τις επιδόσεις στην οικονομία. Το νέο άλμα του πληθωρισμού στο 11,3% -σε επίπεδα του 1994- που ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ για τον Μάιο, καταδεικνύει με τον πιο δραματικό τρόπο το αδιέξοδο που έχει δημιουργήσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ενώ ο μηνιαίος ρυθμός αύξησης του πληθωρισμού στην χώρα μας, ο υψηλότερος στην Ευρώπη, προδιαγράφει περαιτέρω κλιμάκωση των τιμών. Την στιγμή που η κοινωνία φτωχοποιείται, η κυβέρνηση αρνείται να υλοποιήσει ένα ουσιαστικό σχέδιο για τη στήριξη τους αλλά και να αξιοποιήσει δυνατότητες για τη συγκράτηση του ενεργειακού κόστους όπως έκαναν η Ισπανία και η Πορτογαλία.
Κι ενώ η εδραίωση της ακρίβειας ως κανονικότητας είναι στόχος της κυβέρνησης Μητσοτάκη, τα νοικοκυριά αναγκάζονται να κάνουν περικοπές ακόμη και σε βασικές τους ανάγκες, οι εργαζόμενοι βλέπουν τον μισθό τους να χάνει συνεχώς την αγοραστική του δύναμη -μέχρι τον Απρίλιο ο κατώτατος μισθός είχε χάσει 18%, ο μέσος μισθός 9,9%, ο μισθός μερικής απασχόλησης 28%, σύμφωνα με το ΙΝΕ ΓΣΕΕ- και οι επιχειρήσεις τον τζίρο τους να εξανεμίζεται. Απέναντι στο κύμα της ακρίβειας που διαλύει την κοινωνική συνοχή, η κυβέρνηση στέκεται εδώ και μήνες με εγκληματική αδράνεια. Όσο όμως εκείνοι «χρυσώνουν το χάπι» βαφτίζοντας τα υπερκέρδη των εταιρειών ηλεκτρικής ενέργειας υπερέσοδα και επιδοτούν την αισχροκέρδεια με δημόσιο χρήμα, οι πολίτες αγωνιούν πώς θα βγάλουν το μήνα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει καταφέρει να οδηγήσει μια ολόκληρη χώρα σε απόγνωση.
Η ΝΔ με τις επιλογές της οδηγεί τη χώρα σε μία πρωτόγνωρη οικονομική και κοινωνική κρίση. Ο πληθωρισμός δεν πλήττει τους πάντες με τον ίδιο τρόπο: οι ανατιμήσεις και η ακρίβεια απειλούν στα όρια της βιωσιμότητας τους ήδη ευάλωτους και συμπιέζουν τα μεσαία στρώματα. Κατά συνέπεια, ο πληθωρισμός δεν είναι ένα φυσικό φαινόμενο ή ένα αφηρημένο πρόβλημα. Συνιστά το βαρόμετρο αποτύπωσης της κοινωνικής ανισότητας. Στην πραγματικότητα αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε μπροστά σε μια βίαιη επιχείρηση ανακατανομή πλούτου σε βάρος των κατώτερων και μεσαίων οικονομικών τάξεων προς όφελος των ανώτερων οικονομικά, κάτι που επιβάλλεται να συνεχίσει να αποκαλύπτεται και να καταγγέλλεται διαρκώς..
Με την πολιτική της, η κυβέρνηση συνεχίζει να καλύπτει την αισχροκέρδεια στην ενέργεια. Είναι χαρακτηριστικό ότι μεσοσταθμικά στο τελευταίο οκτάμηνο η αύξηση της τιμής του ρεύματος για τον καταναλωτή στην ΕΕ είναι στο 20% με 30%, ενώ στην Ελλάδα είναι στο 80%! Η Ελλάδα είναι η χώρα που το 99% των αυξήσεων στη χονδρική περνά στον καταναλωτή, ενώ η δεύτερη χώρα είναι η Αυστρία με μόλις 46%. Επομένως, είναι εμφανές ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με πλιάτσικο, μια λεηλασία σε βάρος των πολιτών και αυτή τη λεηλασία τη συντονίζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Με τους ακόλουθους, κυρίως, τρόπους:
(α) Με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, καθώς δόθηκε ένα κρίσιμο δημόσιο εργαλείο που, ενώ θα έπρεπε να ασκεί ρυθμιστικό ρόλο στην αγορά, ενδιαφέρεται πλέον μόνο για την χρηματιστηριακή τιμή της μετοχής, αφήνοντας ακάλυπτους τους καταναλωτές αλλά και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
(β) Με τη βίαιη και χωρίς σχέδιο απολιγνιτοποίηση, που βάθυνε την εξάρτηση της χώρας από το ρωσικό φυσικό αέριο, το οποίο μάλιστα είναι ορυκτό καύσιμο.
(γ) Με τη ρήτρα αναπροσαρμογής που έθεσε σε εφαρμογή η κυβέρνηση. Όταν ήταν υπουργός Ενέργειας, ο κ. Χατζηδάκης, είχε δηλώσει ότι η κυβέρνηση θα προχωρήσει στην απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, ότι δεν φοβάται τις αντιδράσεις και ότι οι καταναλωτές δεν θα δουν αυξήσεις. Εκείνη η δήλωση Χατζηδάκη, στην πραγματικότητα είναι ομολογία ενοχής.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αρνείται να πάρει μέτρα άμεσης ανάσχεσης της ακρίβειας που θα συνδυάζονται με δομικές τομές στα πεδία εκείνα -όπως της ενέργειας- όπου η λογική της ανεξέλεγκτης καπιταλιστικής κερδοφορίας «βαλκανικού τύπου» αποδεικνύεται αναποτελεσματική οικονομικά και καταστροφική κοινωνικά.
Γι αυτό λέμε:
● Όχι στις αυξήσεις των τιμών ρεύματος και θέρμανσης, τροφίμων και δημόσιων αγαθών
● Αποκλειστικά δημόσιες υπηρεσίες ρεύματος-ενέργειας και νερού – Άμεση κρατικοποίηση των ιδιωτικών εταιρειών παροχής τους
● Διαγραφή χρεών των λαϊκών νοικοκυριών προς τράπεζες, κράτος, ΔΕΗ κ.ά. – Άμεση και μαζική διεύρυνση των δικαιούχων κοινωνικού τιμολογίου με χαμηλότερες τιμές
● Φραγμός στους πλειστηριασμούς κατοικιών. Φραγμός στις αυξήσεις των ενοικίων – Προγράμματα στέγασης για όλους.
● Φοροαπαλλαγές για τους φτωχούς και όχι για τους πλούσιους – Μείωση/κατάργηση συντελεστών του ΦΠΑ στα είδη διατροφής, το ηλεκτρικό ρεύμα και άλλα βασικά είδη και του ΕΦΚ στα καύσιμα
● Αυξήσεις μισθών και συντάξεων, ώστε να ζούμε με αξιοπρέπεια από τη δουλειά μας
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ 